طراحي عمليات

 

» طرح مانور

» آخرين شناسايي از دشمن

» رفع ابهامات

» سازمان رزم

» در آستانه عمليات

 

طرح مانور

در پي بحث‏هايي که درباره مانور عمليات انجام گرفت، با توجه به بيش از 200 گردان نيرويي که سپاه در اختيار داشت، کليات طرح اوليه مانور تهيه شد و سپس طي جلسات متعددي که با حضور فرماندهان عالي جنگ تشکيل شد، سرانجام تصميم قطعي براي اجراي عملياتي گسترده در شلمچه با همت سپاه پاسداران و عمليات محدودي در منطقه غرب کشور با تلاش ارتش اتخاذ گرديد. 

طبق طرح مانور، سه قرارگاه مأمور اجراي عمليات شدند. قرارگاه کربلا با شش لشکر و دو تيپ سپاه مأموريت تصرف، پاک‏سازي و تأمين منطقه پنج ضلعي و غرب کانال پرورش ماهي را بر عهده داشت. در واقع مأموريت اصلي با هدف تصرف «جاي پا» و فراهم سازي مقدمات عبور قرارگاه‏هاي قدس و نجف به قرارگاه کربلا واگذار شد. 

پس از آن قرارگاه قدس مأموريت داشت با تحويل گرفتن خط، ابتدا به پشت نهر دوعيجي و پس از آن به سمت کانال زوجي پيشروي نمايد. 

قرارگاه نجف نيز مأموريت داشت پس از اقدام قرارگاه کربلا براي تصرف و تأمين جاي پاي اوليه، با تحويل گرفتن خط در حد فاصل جنوب جاده شلمچه تا جزيره بوارين وارد عمل شود و جناح چپ منطقه را پاک‏سازي و تأمين نمايد. 

 

آخرين شناسايي از دشمن

با مشخص شدن مأموريت قرارگاه کربلا، نيروهاي شناسايي يگان‏هاي تحت امر اين قرارگاه به سرعت به شناسايي خطوط دشمن اقدام کردند. در اين امر توجه اصلي به شناسايي عمق آب و پيدا کردن  راه کارهاي مناسب براي عبور بود. در نتيجه‏ي اين تلاش، نزديک به 20 راه‏کار شناسايي شد. 

ارتش عراق پس از عمليات کربلاي 4 سنگرهاي تخريب شده خود را ترميم کرد و نيروهاي آسيب ديده خود را که متحمل صدمات زيادي شده بودند، تعويض کرد. منطقه وضعيت عادي داشت و آتش دشمن پس از گذشت چند روز از کربلاي 4 به تدريج سبک‏تر شده بود. البته دکل‏هاي ديده‏باني و دستگاه‏هاي رازيت فرانسوي دشمن همچنان فعال بود و تحرکات نيروهاي خودي را در عمق، با حساسيت دنبال مي‏کرد. 

 

رفع ابهامات

به رغم تلاش‏هايي که بلافاصله پس از عمليات کربلاي 4 آغاز و طي يک هفته به طور گسترده و جدي انجام شده بود، مجددا باحضور فرمانده عالي جنگ، ابهاماتي که همچنان درباره ميزان هوشياري دشمن، مشکلات و پيچيدگي‏هاي زمين منطقه و دشواري‏هاي شکستن خط، پاک‏سازي، تصرف و تأمين منطقه وجود داشت، بررسي گرديد. 

سرانجام پس از برگزاري يک جلسه پنج ساعته با حضور کليه مسئولان و فرماندهان قرارگاه‏ها و يگان‏هاي سپاه، اجراي عمليات قطعي شد. در اين خصوص محسن رضايي در آخرين جلسه با فرماندهان قرارگاه‏ها، درباره اجراي عمليات گفت: 

«ما الآن در وضعيتي هستيم که بايد به سرعت بر خودمان غلبه کنيم تا از اين وسوسه‏هاي جانبي خود را نجات بدهيم. اگر بخواهيم از خسارات بيشتر جلوگيري کنيم، فقط بايستي با تمام قدرت و با تمام قوا و قبول هر مسئله‏اي، خلجان‏هايي را که در فکر و افکارمان هست بيرون بريزيم. تنها راه‏حلي که برادران بايد در نظر داشته باشند اين است که با يک روحيه ايثارگرانه‏اي، هم صداقتمان را به امام نشان بدهيم و هم انشاءالله به خداوند متعال نشان بدهيم و ثابت کنيم که ما واقعا براي آخرتمان مي‏جنگيم و نه براي هيچ مسئله ديگر...» [1] .

بدين ترتيب در طول جنگ تحميلي براي اولين بار چنين عمليات گسترده و پيچيده‏اي را به اين نحو و با اين زمان کوتاه (12 روز) سپاه پاسداران انقلاب اسلامي طرح‏ريزي کرد و براي اجرا آماده شد. 

 

سازمان رزم

سازمان سپاه براي عمليات کربلاي 5 به شرح زير تعيين گرديد. البته اين سازمان رزم در هنگام اجراي عمليات به دليل پاره‏اي از مسائل تغيير کرد. 

قرارگاه کربلا: لشکرهاي 33 المهدي (عج)، 10 سيدالشهدا (ع)، 19 فجر، 25 کربلا، 31 عاشورا و 41 ثارالله (ع) و تيپ‏هاي 18 الغدير و 48 فتح. 

قرارگاه قدس: لشکرهاي 14 امام حسين (ع)، 8 نجف اشرف، 32 انصار الحسين (ع)، 7 ولي‏عصر (عج) و 27 محمد رسول الله (ص) و 44 قمر بني‏هاشم (ع). 

قرارگاه نجف: لشکرهاي 5 نصر، 17 علي بن ابي‏طالب (ع)، 105 قدس، 155 ويژه شهدا، 21 امام رضا (ع) و تيپ‏هاي حضرت ابوالفضل (ع)، 29 نبي اکرم (ص) و 12 قائم (عج). 

 

در آستانه عمليات

در ادامه تلاش‏هاي گسترده و فشرده‏اي که براي پاي کار رفتن يگان‏ها و کسب آمادگي براي عمليات انجام گرفت، در آستانه عمليات، قبل از شروع درگيري، فرماندهي سپاه مسائل گوناگوني را براي افزايش ميزان آمادگي و درصد احتمال موفقيت پيگيري کرد از جمله: 

1 - بررسي و تکميل مانور يگان‏ها: فرماندهي سپاه تأکيد داشت که در مراحل اوليه عمليات، تصرف دو سرپل در موفقيت و تداوم عمليات نقش اساسي دارد: يکي در غرب کانال ماهي و ديگري در غرب تقاطع جاده شلمچه و دژ مرزي معروف به پنج ضلعي. سرپل «کانال ماهي» بيشتر به اين دليل مورد توجه بود که پيشروي به طرف نهر جاسم در منطقه «پنج ضلعي» تضمين بيشتري داشته باشد. 

2 - نيروي زرهي: اگر چه تصميم‏گيري براي به کارگيري نيروي زرهي، در مقايسه با ساير مسائل، اندکي با تأخير انجام گرفت، اما سرانجام پس از بررسي طرح مانور، تلاش مضاعفي در کيفيت و چگونگي هماهنگي با يگان‏هاي عمل کننده انجام پذيرفت تا هنگام عمليات مشکلي ايجاد نشود. 

3 - آتش توپخانه: با توجه به ترديدي که در ميزان هوشياري دشمن و ضعف‏هايي که در زمينه آمادگي يگان‏ها وجود داشت، اتکا بر آتش فزوني مي‏يافت. بر همين اساس، فرمانده سپاه در جلسه‏اي با فرمانده گروه توپخانه 15 خرداد، وي را نسبت به گروه‏هاي حساس، به ويژه پوزه کانال دقيق توجيه کرد. همچنين، به منظور آمادگي بيشتر قرارگاه‏هاي قدس و نجف براي تمرکز آتش، با فرماندهان اين دو قرارگاه هماهنگي و توصيه‏هاي لازم انجام پذيرفت. 

4 - پشتيباني: مشکلات مربوط به عقبه، از جمله مسائلي بود که باعث بروز ابهام و ترديد در اجراي عمليات مي‏گرديد لذا پس از بحث و بررسي، قرارگاه‏هاي عاشوراي 3، 2، 1 و 4 براي پشتيباني تشکيل شد که مديريت عبور را بر عهده داشتند. 

5 - هوشياري دشمن: تجربه عمليات کربلاي 4 ايجاد مي‏کرد که اين بار تحرکات دشمن با دقت بيشتري پيگيري شود و از همين رو، مقرر شده بود که در صورت لزوم فرمانده سپاه شخصا براي توقف عمليات تصميم بگيرد. 

طي پيگيري‏هايي که تا آستانه عمليات انجام گرفت، مسائل گوناگوني از دشمن ديده شد، با اين حال از مجموع تحرکات دشمن در منطقه عملياتي کربلاي 5 تحليل مشخصي ارائه نمي‏شد اما همواره بر اين احتمال تأکيد مي‏شد که دشمن قصد حمله به فاو را دارد، از سويي اين اميدواري وجود داشت که به محض آغاز درگيري در شلمچه، دشمن در صورتي که قصد حمله به فاو را هم داشته باشد، صرف نظر کرده خود را براي پاسخ‏گويي به تک ايران در شلمچه، آماده کند.

 

پي نوشته ها :

[1] معاونت سياسي ستاد کل سپاه،بولتن بررسي، شماره 1، اسفند 1366 ص 113و114.